Infekcja SARS-CoV-2 w czasie ciąży może włączyć prenatalną reakcję immunologiczną, która może prowadzić do niechcianych powikłań u matki jak i noworodka. Wiemy, że ciąża zwiększa ryzyko zachorowania na COVID-19 u matki, lecz stosunkowo niewiele wiadomo na temat długotrwałych konsekwencji ekspozycji płodu na wirusa. W dziedzinie tej potrzebujemy zdecydowanie więcej badań, zwłaszcza że matczyna reakcja immunologiczna w czasie ciąży, związana jest z potencjalnymi zaburzeniami neurorozwojowymi we wczesnym dzieciństwie i młodej dorosłości, takimi jak zaburzenia ze spektrum autyzmu i schizofrenia.
W badaniu wzięły udział 93 matki (mediana wieku, 33 lata), które otrzymały pozytywny wynik testu na SARS-CoV-2 w teście RT-PCR (n=90), lub antygenowym (n=3), w dowolnym momencie ciąży, w okresie pomiędzy 15 kwietnia 2020 i 1 marca 2021, z czego 45 dzieci które zostało urodzonych miało kontakt z wirusem.
Kobiety i dzieci były częścią COVID-19 Outcomes in Mother-Infant Pairs Study, prospektywnej, obserwacyjnej kohorty par matka-dziecko zdiagnozowanych z infekcją SARS-CoV-2 w USA i Brazylii. Naukowcy uwzględnili również 18 zdrowych ciężarnych, w odpowiednim wieku, jako grupę kontrolną.
W badaniu pobrano matczyną krew w czasie możliwie jak najbliższym laboratoryjnemu potwierdzeniu infekcji (n = 79), z czego 9 przypadków było asymptomatycznych, 46 łagodnych, 6 ciężkich i 14 krytycznych oraz 49 podczas porodu. Krew pępowinowa była pobrana jeśli tylko było to możliwe (n=32), a także pobrano krew od wszystkich dzieci w wieku 1 dnia.
Naukowcy wyizolowali surowice z pobranych próbek krwi i poddali je wysokoprzesiewowemu, multipleksowemu badaniu protemicznemu opartemu na sekwencjonowaniu, by wykryć ponad 1400 białek surowicy i cytokin.
Po porównaniu próbek w różnych punktach czasowych podczas ciąży i porodu, odkryto, iż COVID-19 rozregulował matczyną odpowiedź immunologiczną. Ciężarne z ciężkim przebiegiem COVID-19 wykazywały się znacznie większym poziomem stanu zapalnego i podwyższonym poziomem interferonu lambda 1 (IFNL1) oraz jego receptora IFNLR1, który według obecnej wiedzy pełni kluczową rolę w obronie przeciw wirusom. To podwyższenie w poziomie interferonu lambda, może pomóc wyjaśnić czemu obserwujemy tak mało bezpośrednich transmisji między matką i dzieckiem zaraz przed i po porodzie.
Podczas porodu, kobiety wykazywały podwyższone poziomy cytokin powiązanych z powikłaniami ciąży i porody takimi jak MMP7, MDK, ESM1, BGN i CD209.
Wśród dzieci, prenatalna ekspozycja indukowała ekspresję cytokin związanych z komórkami T, które odpowiadają za rozpoznawanie i atakowanie specyficznych antygenów takich jak IL33, NFATC3 and CCL21. Większość porodów była zdrowa, lecz zaobserwowano wysoką częstość niektórych powikłań, wsród nich stan przedrzucawkowy czy ograniczenie wzrostu płodu. Naukowcy wskazują na potrzebę dalszych badań, które będą niezbędne do zrozumienia obserwowanych zmian odpornościowych i ich związku z klinicznymi efektami.
—
